23χρονος Έλληνας βραβεύεται για τον σχεδιασμό ενός αυτοκινήτου για άτομα με αναπηρίες

Ρεβέκα Θεοδωροπούλου

Ο 23χρονος Θάνος Παππάς από την Καλαμάτα αποφοίτησε το 2013 από το Τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων στη Σύρο και έκτοτε ασχολείται με το Σχεδιασμό Οχημάτων, το Σχεδιασμό Προϊόντων και το Σχεδιασμό Εταιρικής Ταυτότητας. Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας Exarsis (ExarsisDesign) και μαζί με το συνεργάτη και φίλο του του Κωνσταντίνο Μαλανδρίνο αναλαμβάνουν project σχεδιασμού οχημάτων.

Το 2012 στα πλαίσια της πρακτικής του, σχεδίασε με την ομάδα Exarsis το Project D3 ένα όχημα πόλης για οδήγηση από ανθρώπους που κάνουν χρήση αναπηρικού αμαξίδιου για λογαριασμό της Korres Engineering. Φέτος συμμετείχε στο διαγωνισμό της Fiat με θέμα «Σχεδιάστε το Μέλλον της Προσβασιμότητας» και κέρδισε μια ξεχωριστή διάκριση και ένα μοναδικό έπαθλο.

Ο Θάνος Παππάς, ο Γερμανός Sebastian Grenzhäuser και ο Ιταλός Antonio Paglia είναι οι νικητές του «διαγωνισμού κοινωνικών δικτύων» της ACEA σε συνεργασία με τη Fiat. Το βραβείο περιελάμβανε εκτός από τίτλο και ένα ταξίδι στο Τορίνο, για να δουν από κοντά το Σχεδιαστικό Κέντρο της Fiat, ένα από τα πιο διάσημα σχεδιαστικά κέντρα στον κόσμο. Τους νεαρούς νικητές καλωσόρισε ο Roberto Giolito, αντιπρόεδρος της Fiat Chrysler EMEA. Ο Θάνος μίλησε στο LIFO.gr σχετικά με την εμπειρία του αυτή και μας έδωσε όλες τις λεπτομέρειες που έκαναν το σχέδιο του ξεχωριστό: «Η συμμετοχή μου αφορούσε ένα ηλεκτροκίνητο όχημα πόλης, που στόχο έχει να εξισώσει τα άτομα με διαφόρων ειδών αναπηρίες, με όλους τους υπόλοιπους στο κομμάτι της οδήγησης και της αυτονομίας. Αυτό παρουσιάστηκε μέσω ενός ημιαυτόνομου συστήματος οδήγησης έτσι ώστε το όχημα να υποβοηθά τον χρήστη να οδηγεί με ασφάλεια ενώ διορθώνει πιθανά λάθη του.»

Ο Θάνος μίλησε στο LIFO.gr σχετικά με την εμπειρία του αυτή και μας έδωσε όλες τις λεπτομέρειες που έκαναν το σχέδιο του ξεχωριστό : «Η συμμετοχή μου αφορούσε ένα ηλεκτροκίνητο όχημα πόλης, που στόχο έχει να εξισώσει τα άτομα με διαφόρων ειδών αναπηρίες, με όλους τους υπόλοιπους στο κομμάτι της οδήγησης και της αυτονομίας. Αυτό παρουσιάστηκε μέσω ενός ημιαυτόνομου συστήματος οδήγησης έτσι ώστε το όχημα να υποβοηθά τον χρήστη να οδηγεί με ασφάλεια ενώ διορθώνει πιθανά λάθη του.»

«Η εμπειρία αυτή θα μου μείνει αξέχαστη, αφού από μικρός ονειρευόμουν μια τέτοια επίσκεψη στο κέντρο σχεδιασμού της Fiat, ενώ οι γνωριμίες που έκανα εκεί με εντυπωσίασαν και μου έμαθαν πολλά για τον επαγγελματισμό και τον τρόπο σκέψης που πρέπει να έχω.»

«Αυτή τη στιγμή ετοιμάζουμε τη συμμετοχή μας στο Ελληνικό Βραβείο Επιχειρηματικότητας, που αφορά ένα καινοτόμο Σύστημα Ανάπτυξης, Παραγωγής και Διαχείρισης Οχημάτων Ειδικού Τύπου, και ελπίζουμε να καταφέρουμε να υλοποιήσουμε τα σχέδια μας στο άμεσο μέλλον.» 

Λίγα λόγια για το project του Θάνου και οι λόγοι που το κάνουν σημαντικό

Το Aiuto, είναι ένα μικρό ηλεκτροκίνητο όχημα πόλης που στόχο έχει να εξισώσει τα άτομα με αναπηρία με όλους τους υπόλοιπους στο κομμάτι της αυτονομίας και της δυνατότητας οδήγησης. Μέσω ενός ημι-αυτόνομου συστήματος οδήγησης, το όχημα μπορεί να υποβοηθά στην οδήγηση τους ανθρώπους με αναπηρίες διαφόρων ειδών (μειωμένη όραση, ακοή, κινητικά προβλήματα κ.α.), δίνοντας τους πληροφορίες ανά πάσα στιγμή, αξιοποιώντας τις «δυνατές» αισθήσεις τους.

Για παράδειγμα σε έναν άνθρωπο με προβλήματα ακοής το όχημα δίνει περισσότερο οπτικά ερεθίσματα για τη θέση άλλων οχημάτων γύρω του και για την κατάσταση του οχήματος του. Επίσης, μέσω ειδικών αισθητήρων, το Aiuto μπορεί να διορθώσει πιθανές λανθασμένες επιλογές του οδηγού, αποφεύγοντας μικροατυχήματα. Εκτός από τα άτομα με αναπηρίες, μπορεί να φανεί πολύ χρήσιμο και σε ηλικιωμένους οδηγούς, με ασθενέστερες αισθήσεις και μειωμένα αντανακλαστικά.

Πηγή : http://www.lifo.gr/

Η στρατηγική του ζεόλιθου

Ν. Λυγερός

Η στρατηγική του ζεόλιθου δεν επιτρέπει μόνο την ανάδειξη του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας αλλά δίνει τη δυνατότητα να έχουμε εναλλακτικές λύσεις για να μην μας καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο ζεόλιθος είναι φιλικός προς τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον πράγμα που σημαίνει ότι προσφέρει και αποτελεσματική αποκατάσταση. Καθώς δίνει και θέσεις εργασίας στους δικούς μας σε μια περιοχή που το έχει ανάγκη, τους μετατρέπει και σε πιο ανθεκτικούς πολίτες που δεν έχουν πια όφελος να συνεργαστούν με άτομα που καταστρέφουν το περιβάλλον και μάλιστα με οριστικό τρόπο.

Η στρατηγική του ζεόλιθου ακολουθεί το νοητικό σχήμα του Ελληνισμού, αφού αποτελεί μία αντεπίθεση για την πατρίδα μας. Δεν έχουμε γονατίσει ποτέ στο παρελθόν ενάντια στη βαρβαρότητα και δεν πρόκειται να το κάνουμε στο μέλλον. Μόνο που οι δικοί μας πρέπει να έχουν μία στρατηγική που να είναι εποικοδομητική και αυτή είναι η εξόρυξη του στρατηγικού ορυκτού πλούτου που είναι ο ζεόλιθος.

Ο ελληνικός ζεόλιθος λοιπόν πρέπει να απελευθερωθεί. Είναι θέμα χρόνου και βούλησης. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μας καθυστερεί σε αυτή την πορεία του μέλλοντος. Είναι ένας ξεκάθαρος τρόπος ανάπτυξης της Θράκης και δεν πρόκειται να τον απεμπολήσουμε.

Η πορεία του αλατιού είναι ένα χειροπιαστό παράδειγμα που θα ακολουθήσουμε αν υπάρξει η ανάγκη. Διότι η Ελλάδα έχει ανάγκη το ζεόλιθο. Κι όχι μόνο ως ορυκτό αλλά ως βελτιωτικό για τα γεωργικά της προϊόντα. Αυξάνει την αξία της πρώτης ύλης και δημιουργεί τη διαφορά που κάνει τη διαφορά. Γι’ αυτό θα υπάρξει ο ελεύθερος ζεόλιθος, για να ζήσει ο ελληνικός ζεόλιθος λόγω στρατηγικής.

Πού χάθηκαν οι αντιμνημονιακοί των «ηρωικών» κυπριακών «Όχι»;

Σοφία Βούλτεψη

Θα περίμενε κανείς πως θα σηκωνόταν ο κόσμος στο ποδάρι, πλην όμως το ελληνικό «αντιμνημονιακό» στρατόπεδο βυθίστηκε στην απόλυτη σιωπή.

Ως γνωστόν, την περασμένη Πέμπτη, 27 Φεβρουαρίου, η κυπριακή Βουλή απέρριψε το νομοσχέδιο για τις ιδιωτικοποιήσεις των ημικρατικών οργανισμών, με 25 ψήφους υπέρ, 25 κατά και 5 αποχές και ενώ έξω από το κτίριο διαδήλωναν και πάλι οι εργαζόμενοι των οργανισμών αυτών.

Υπέρ ψήφισαν οι βουλευτές του ΔΗΣΥ, 3 βουλευτές του ΔΗΚΟ (Ν. Παπαδόπουλος, Σοφοκλής Φυττής και Γιώργος Προκοπίου) ο βουλευτής του ΕΥΡΩΚΟ Δημήτρης Συλλούρης και ο ανεξάρτητος βουλευτής Ζαχαρίας Κουλίας.

Κατά ψήφισαν οι βουλευτές του ΑΚΕΛ, της ΕΔΕΚ, ο βουλευτής των Οικολόγων και η Συμμαχία Πολιτών, ενώ την οδό της αποχής τήρησαν πέντε βουλευτές του ΔΗΚΟ (Μάριος Κάρογιαν, Αθηνά Κυριακίδου, Φύτος Κωνσταντίνου, Άγγελος Βότσης και Αντώνης Αντωνίου).

(Εδώ δυστυχώς οφείλουμε να (ξανα)υπογραμμίσουμε τη στάση του ΔΗΚΟ, όπου άλλα ψήφισε ο πρόεδρος και άλλα πέντε βουλευτές του).

Αμέσως, έγινε γνωστό πως η καταβολή της τέταρτης δόσης του δανείου βρέθηκε στον αέρα και ακριβώς την επομένη, 28 Φεβρουαρίου, ο εκπρόσωπος του Όλι Ρεν ανακοίνωσε πως η ψήφιση του νομοσχεδίου είναι προαπαιτούμενο για την εκταμίευση της επόμενης δόσης.

Με λίγα λόγια, στην Κύπρο είχαμε άλλο ένα «ηρωικό όχι» – και επομένως κάθε λόγο να πανηγυρίζουν οι εγχώριοι «αντιμνημονιακοί».

Και όμως!

Δεν ακούστηκε κιχ!

Πλήρης αφωνία!

Αλλά…με τη στρόφιγγα κλειστή!

Θανάσης Νικολαΐδης

ΚΑΜΙΑ αντίρρηση, λοιπόν! Παραμένουμε επί τα αυτά. Με τα πράγματα ως έχουν. Γοητευμένοι από ανθρώπους, μοντέλα και «έργα». Κοιτώντας…περήφανα το «Σύστημα», μετρώντας τους διεφθαρμένους και γραδάροντας τη διαφθορά. Σε όλους τους τομείς.

ΚΑΙ, βέβαια, στον χώρο της Υγείας. Στο φαγοπότι των ολίγων, στρωμένο από χιλιάδες ανυποψίαστους(;) κομπάρσους. «Δεν είδαν και δεν άκουσαν» οι τελευταίοι για ρεμούλα-μόνο το φακελάκι ετοίμαζαν για την…εγχείρηση. Δεν έπιανες τους κάποιους (πολλούς) «λειτουργούς» να συναλλάσσονται με φαρμακέμπορους, άρα όλα καλά και ιδανικά. Δεν μέτραγες τα βήματα απ’ το ΙΚΑ για ιδιωτικό γιατρείο, δεν έδινες πεντάρα για τη διαδρομή του φαρμάκου.

ΝΑ παραμείνουμε, αλλά με τη στρόφιγγα κλειστή. Χωρίς δανεικά από εταίρους τοκογλύφους. Με το δικό μας «σύστημα», μακριά και ανεπηρέαστοι απ’ τα συστήματα και τη νοοτροπία των «κουτόφραγκων». Εδώ, στην Ελλάδα της ρεμούλας, όπου δεν γουστάρουμε αλλαγές. Να πληρώνουμε στην παιδεία μέσω της παραπαιδείας, στην υγεία (ως φορολογούμενοι) για το πάρτι, να λαδώνουμε το πολεοδόμο και, βέβαια, να φορολογείται ο διπλανός.

ΕΙΝΑΙ γλυκιά η εξουσία και δεν την παρατάει ο κ. Σαμαράς; Να «παραδώσει» στον…εχθρό. Χωρίς εκλογικές διαδικασίες. Για να δοκιμαστούν οι αντοχές του στην Ελλάδα της διαπλοκής. Και τότε; Απέναντι ο συνδικαλιστής με τη ντουντούκα, ο λαός της διαμαρτυρίας με τα πανό ψηλά και (ξανα)βλέπουμε.

ΑΚΟΜΑ και τώρα που μιλάμε, «λειτουργοί» του ΕΣΥ αντιστέκονται. Με υπερσυνταγογράφηση και πανάκριβα σκευάσματα, κρατώντας λογαριασμό για τη συναλλαγή με τον «εργοδότη», που δεν είναι το Κράτος. Είναι οι μεγαλέμποροι της υγείας κάτω απ’ τη μύτη του Κράτους. Ανάμεσα σε έντιμους γιατρούς που επιμένουν στο λειτούργημα, υπομένοντας τους διεφθαρμένους δίπλα τους.

Μ.ΙΑΤΡΙΔΗ : ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 04/03/2014 [ 15:29 ]

 

Μίκα Ιατρίδη
Βουλευτής των ΑΝ.ΕΛ στο Ν. Δωδεκανήσου

Ρόδος,  4 Μαρτίου 2014

Μίκα Ιατρίδη: «Οι ευρωεκλογές να δώσουν σαφές μήνυμα για την αλλαγή πολιτικής σε όλη την Ευρώπη».

Με άρθρο της στην εφημερίδα το «Παρόν της Κυριακής», η Μίκα Ιατρίδη σημείωσε ότι οι ευρωεκλογές είναι μια μεγάλη ευκαιρία για τους Ευρωπαίους πολίτες, ώστε να δείξουν την αντίθεση τους στην εφαρμοζόμενη πολιτική.

Η βουλευτής Δωδεκανήσου, επεσήμανε ότι η αποχή των πολιτών στις ευρωεκλογές οφείλεται, μεταξύ άλλων, και στην πεποίθηση τους ότι οι επιλογές της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν φέρει σε δεύτερη μοίρα τα συμφέροντα των λαών της.

Η Μίκα Ιατρίδη τονίζει ότι οι επερχόμενες ευρωεκλογές είναι πολύ σημαντικές γιατί με βάση τα αποτελέσματα θα καθοριστεί η μετέπειτα πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η αλλαγή μιας πολιτικής σκληρής λιτότητας, η οποία οδηγεί σε αδιέξοδα.

Το κείμενο του άρθρου, όπως δημοσιεύτηκε στο «Παρόν της Κυριακής», 2 Μαρτίου 2014, σελ. 14, έχει ως εξής:

«Οι ευρωεκλογές ως μήνυμα για αλλαγή πολιτικής σε όλη την Ευρώπη»

Άρθρο της Μίκας Ιατρίδη

Βουλευτή Δωδεκανήσου και Υπεύθυνης Τομέα Ναυτιλίας των Ανεξάρτητων Ελλήνων.

Στην επίσημη ιστοσελίδα της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ήδη ξεκινήσει μια μεγάλη προσπάθεια προκειμένου να προκαλέσει το ενδιαφέρον των Ευρωπαίων πολιτών για την ανάδειξη των Ευρωβουλευτών.

Ένα από τα βασικά της επιχειρήματα είναι ότι με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει αποκτήσει, πλέον, σημαντικές αρμοδιότητες και επιρροή στη χάραξη της ευρωπαϊκής πολιτικής.

Η πραγματικότητα είναι ότι από το 1979, όταν και διεξήχθησαν οι πρώτες ευρωεκλογές, μέχρι και τις ευρωεκλογές του 2009 το ποσοστό συμμετοχής των Ευρωπαίων πολιτών κυμαινόταν γύρω στο 50%. Ειδικά για το 2009 η συμμετοχή ανήλθε στο εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό του 43%, γεγονός που έχει οδηγήσει, εδώ και πολλά χρόνια, στη διαπίστωση ότι οι εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο θεωρούνται εκλογές «δεύτερης διαλογής» (second order elections).