Ν. Λυγερός
Το τρένο διασχίζει όλη τη Θράκη. Η σιδερένια του γραμμή σχίζει τα τοπία της ομίχλης. Μέσα στο βαγόνι όλοι κοιμούνται εκτός από τους αγνώστους
Άγνωστη: Ξέρεις τι κάνεις;
Άγνωστος: Ναι!
Άγνωστη: Και οι άλλοι;
Άγνωστος: Όχι!
Άγνωστη: Ούτε ο Ιάκωβος;
Άγνωστος: Αν το ήξερε δεν θα το άντεχε… Σιωπή.
Άγνωστη: Είναι τόσο τρομακτικό;
Άγνωστος: Το μικρό παιδί θα το αντέξει. Έμαθε ήδη πολλά.
Άγνωστη: Ο φίλος του Αλέξανδρου;
Άγνωστος: Ναι, το τυφλό παιδί… Χρόνος. Εκείνο μπορεί να δει το όραμά μας.
Το τρένο σταματάει απότομα.
Άγνωστη: Φτάσαμε;
Άγνωστος: Ήρθε η ώρα της θάλασσας.
Άγνωστη: Γιατί δεν μας εξήγησαν τι θα μας κάνουν;
Άγνωστος: Διότι δεν υπάρχει εξήγηση. Χρόνος. Είναι θέμα ανάγκης. Χρόνος. Θυμάσαι το τραγούδι: Ένα το χελιδόνι;
Άγνωστη: Δεν γίνεται να το ξεχάσω…
Άγνωστος: Και όμως σήμερα θα το ξεχάσεις! Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Γράφει : ο Καθηγητής Νίκος Λυγερός
Για να κατανοήσουμε την πραγματική συμβολή του Αλεξάνδρου Καραθεοδωρή στη Συνθήκη Βερολίνου, πρέπει να αναλύσουμε τα δεδομένα που δημιούργησε η Συνθήκη Αγίου Στεφάνου Κωνσταντινουπόλεως (3 Μαρτίου 1878). Με αυτήν τη συνθήκη τερματίζεται ο δεύτερος ρωσοτουρκικός πόλεμος (Απρίλιος 1877 – Ιανουάριος 1878) και ανακηρύσσεται η Βουλγαρία ως μεγάλη Ηγεμονία που περιλαμβάνει την τωρινή Βουλγαρία, την Ανατολική Ρωμυλία, τη Δυτική Θράκη και τη Μακεδονία με το λιμάνι της Καβάλας εκτός απο τη Θεσσαλονίκη και τη Χαλκιδική. Η Ρουμανία, η Σερβία και το Μαυροβούνιο καθίστανται ανεξάρτητα κράτη. Η δημιουργία της Μεγάλης Βουλγαρίας εξυπηρετεί και τον εκβουλγαρισμό εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων. Ο Τσάρος είχε διατάξει τον εκπρόσωπό του το εξής: «Μηδεμίαν σπιθαμήν υπέρ της Ελλάδος». Και εκείνος δήλωσε στους Βούλγαρους κατά την υπογραφή: «Τώρα οι Έλληνες ας έλθουν κολυμπώντας εις την Κωνσταντινούπολιν». Η όλη συνθήκη είναι εις βάρος του ελληνισμού. Η Ρωσία δεν τήρησε τις υποσχέσεις της απέναντι στην Ελλάδα και διαμόρφωσε τη στάση της αναφορικά με το ανατολικό ζήτημα. Ο ίδιος ο Offeicoff ομολογεί ότι: «Εξαιρουμένων των βορείων διαμερισμάτων, οι πληθυσμοί των άλλων περιφερειών είναι έτοιμοι ίνα ενδίδοντες και εις την ελαχίστην πίεσιν δηλώσουν, ότι δεν είναι Βούλγαροι, ότι αναγνωρίζουν το Πατριαρχείον και προτιμούν τα Ελληνικά Σχολεία και τους Έλληνας καθηγητάς». Μετά τη Συνθήκη Αγίου Στεφάνου υπήρξε η Συμφωνία Λονδίνου (30 Μαΐου 1878) που τροποποιεί την οροθεσία της Βουλγαρίας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.