Μέρες του ΄13

14/11/2013 — iparea

lone dird πουλί ο Ο.Ε σκύλλα χάρυβδη

  430
ἦλθον ἐπὶ Σκύλλης σκόπελον δεινήν τε Χάρυβδιν.
ἡ μὲν ἀνεῤῥύβδησε θαλάσσης ἁλμυρὸν ὕδωρ·
αὐτὰρ ἐγὼ ποτὶ μακρὸν ἐρινεὸν ὑψόσ’ ἀερθείς,
τῷ προσφὺς ἐχόμην ὡς νυκτερίς· οὐδέ πῃ εἶχον
οὔτε στηρίξαι ποσὶν ἔμπεδον οὔτ’ ἐπιβῆναι·
Δεν είχα από πουθενά να κρατηθώ, ούτε στα πόδια μου μπορούσα  να στηριχθώ.
Σε  μια αγριοσυκιά  προσφύομαι υψηλά αρθείς  μέχρι το άλμα στο αιθερικό κενό.
Δεξιά η Σκύλλα  και Αριστερά  η Χάρυβδη
στο κέντρο   μια κατ΄ επίφαση δημοκρατία σιδεροχαλύβδινη.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα
 στο μέσον μια διεφθαρμένη ληστρική εξουσία χωρίς καμία λογική και ουσία

Αστραία

Αναρτήθηκε στις ΠΑΙΔΕΙΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ. Ετικέτες: , , . 2 Σχόλια »

2 Σχόλια to “Μέρες του ΄13”

  1. iparea Says:
    14/11/2013 στο 18:25

    Μέρες διαχρονικά παράξενα ομηρικές…

    Σταμάτα να καυχιέσαι πως όλα τα είδες
    είναι μεγάλη η διαδρομή
    το μέτωπο σου δειλιάζει να χαράξει ρυτίδες
    σε μια μικρούλα έχεις φωλιάσει ρωγμή
    αυτού του κόσμου που ονειρεύεται ακόμα
    να γίνει ένα αιώνιο, απέραντο μνήμα
    στάσου και φτύσε στου χρόνου το γιόμα
    ό,τι σκεφτείς εδώ είναι όλα χύμα.
    Δέσου καλά στο κατάρτι και άσ’ τις σειρήνες
    να σε φωνάζουν, να σου τάζουν πολλά
    άσε τα χρόνια, άσε τους μήνες
    να σε γεράσουν όπως ξέρουν καλά
    άσε τις μέρες αυτές να σε γεμίσουν φωτιά
    έχουνε μνήμη καλή και μας χρεώνουν
    μας στέλνουν πίσω της μετάνοιας τα χαρτιά
    μας αγαπούν και μας τελειώνουν.
    Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες
    θα μείνω εδώ δεν έχω που να κρυφτώ.
    Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες
    δε προλαβαίνω ούτε καν να σκεφτώ.
    Γι’ αυτό σου λέω είναι βαριά τιμωρία
    να θέλει η νιότη σου να τρέξει μπροστά.
    Πείσε την πρώτα ότι δε κάνει αγγαρεία
    κι ύστερα τράβα απ’ αυτήν χωριστά.
    Τρέχα και βρες τις μεγάλες φοβέρες
    έχουν κουρνιάσει μες στις ψυχές
    και τραγουδούν τις παράξενες μέρες
    δίπλα στις τύψεις και οι ενοχές
    γίνανε λόγια απλά κι αυτές με φαντασία
    γι’ αυτό περίεργα απόψε, δε στο `πα
    δεν ικετεύουνε πια γι’ αθανασία
    με προσευχές και παράξενα κόλπα. ..
    Μη ξεχνάς και μη κερνάς αδικία
    τώρα πια ανθρώπους και στιγμές
    κράτα στην πάρτη σου τη πιο μεγάλη κακία
    είναι θαυμάσιες οι μέρες αυτές.
    Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες
    ψάχνω κουράγιο μήπως και ονειρευτώ
    Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες
    καλή ευκαιρία μήπως και μαγευτώ.
    Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες
    έτσι μπράβο να σ’ ακούω να μιλάς.
    Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες.
    Τι ωραίο να κλαις και να γελάς.
    Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες.
    Να ονειρεύεσαι, να μη ξεχνάς.
    Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες.
    Να μη φοβάσαι και να γερνάς.

    Απάντηση
  2. iparea Says:
    14/11/2013 στο 19:14

    Η Σκύλλα και η Χάρυβδη

    είναι ένα δύσκολος σταθμός στην ζωή του ανθρώπου.

    Είναι ένα μεταίχμιο και σημειοδοτεί το πέρασμα των ορίων, τα μεγάλα αδιέξοδα, ένα δίλημμα…μεγάλο πάντα.

    Καλείσαι για μια απόφαση όταν δεξιά και δυτικά είναι η Σκύλλα,

    αριστερά και Ανατολικά είναι η Χάρυβδη και στην μέση

    μία Άβυσσος να χάσκει και να σε προσμένει σε αναμέτρηση μαζί της.

    Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα και στην μέση αναμμένα κάρβουνα!

    Είναι πάντα δύσκολες οι αποφάσεις, απαιτούν ένα ρίσκο, την ανάληψη μιας ευθύνης και την καλή λειτουργία των νεφρών.

    Για αυτό οι άνθρωποι σπάνια αποφασίζουν ποτέ για κάτι και η ζωή κινείται ανάμεσα σε ατέλειωτες αμφιταλαντεύσεις.

    Πάντα νιώθουν μεγάλη ανακούφιση όταν κάποιος άλλος αποφασίζει για αυτούς και τους βγάζει από το πρόβλημα.

    Συνήθως εκτονώνονται με μια απλή επικριτική,πίσω από την οποία αποφεύγουνε να πάρουν θέση ή να καταθέσουν μια πρόταση .

    Εδώ πάντα στηρίζεται η χειραγώγηση του πλήθους από το σύστημα των

    της εξουσίας με την μορφή σήμερα των μεγάλων απρόσωπων οργανισμών,

    και πολυεθνικών,τα καρτέλ.

    Ο Ζυγός συμβολίζεται με μια ζυγαριά και είναι η ώρα της κρίσεως.

    Είναι η στιγμή που αποφασίζεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις…
    Απήωροι ερινεοί

    Απάντηση

«

»