Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ (ο κυρίαρχος λαός), ΣΤΗ ΝΕΑ ΒΟΥΛΗ

Γράφει : ο Μιχάλης Τζανάκης*

Σύντεκνοι και συντέκνισσες,

Από σήμερα κατέχετέ το πώς είστε φαμέγιοι (υπηρέτες) μου.Από  σήμερο εγώ διαφεντεύω, γι αυτό θέλων ακούσετε καλά ούλοι σας ίντα θα πω. 300 ήσαστε πριν μερικές μέρες, 300 είστε και σήμερο. Θωρρώ άλλες φάτσες βέβαια επαέ μέσα, μα ούλοι σας ήρθετε επειδή το θελα εγώ και γι αυτό με βαβαλίζετε (καλοπιάνατε) τοσονά καιρό.

Ακούτε δα με πολύ προσοχή ίντα θα σας σε πω.

Σαμαρά, είδες και του λόγου σου πως άλλο άθλημα είναι η πολιτική κι άλλο εκεινηνά η ενόργανη που λένε,που κάνει κιανείς σαφή  (συνέχεια) κουλουμούντρες(κωλοτούμπες). Εκείνες σάς σε φάγανε. Ίντα θαρρείς πως είναι; Καλλιά σου είναινα βάλεις νου (να λογικευτείς) και ν αναμαζωχτείς, γιατί την άλλη βόλτα (τηνάλλη φορά), θα πάρεις πια λίγους ψήφους κι από το Λεβέντη (το Βασίλη). Ήθελες τρομάρα σου κι αυτοδυναμία με τα γίβεντα (αίσχη), που ψηφίζετε με τσ άλλους κουλουμούντρες.

Τσίπρα, καλό κοπέλι φαίνεσαι και νιός είσαι και πρέπει να παίρνεις παραδείγματα, γιατί κι άλλους επιστέψαμε παλιότερα κι αυτοί μας σεπροδώσανε. Καλά τα λεγες τοσονά καιρό, μα εδά θέλω να τα κάμεις και καλά,γιατί, όπως λένε και στη Πόμπια, το χωριό μου, «οι μπουνταλάδες εποκάμανε(τελειώσανε)». Μάγκας μου φαίνεσαι και μπεσαλής, μα θέλω εδά που θα έρθει εκειοσάςο ξανθομπούμπουρας από το ΔΝΤ, ο Τόμσεν να του τα κάμεις πιο λιανά. Εγώ επαέ είμαι και ανιμένω (περιμένω) να ιδώ.

Εσύ δα Βενιζέλε, θαρρώ πως εξεγιβεντίστηκες (εξευτελίστηκες),αφού πρώτα εξεγιβέντησες ούλους τους Έλληνες. Καλά τα μιλητά και οι ωραίοι λόγοι μα κακομοίρη μου εσείς εξεθεμελιώσατε όλη τη χώρα. Στο χωριό μου «μονοκούκι» σα σε ψηφίζαμε σαν τα πρόβατα, μα και τα πρόβατα αγριεύουνε. Σου χα ειπωμένο πριν ένα χρόνο ένα τραγούδι που λεγε ο Ψαρονίκος (Ν. Ξυλούρης) και το χε γράψει ένας μεγάλος ποιητής, που τον έλεγαν Βάρναλη: «άντε θύμα, άντε ψώνιο, άντε σύμβολο αιώνιο, αν ξυπνήσεις μονομιάς, θα ρθει ανάποδα ο ντουνιάς». Αυτό εγίνηκε Ευάγγελε. Εξύπνησε το «βόδι». Αλλού εδά να πάτε να πουλάτε «δημοκρατίες» και«προοδευτιλίκια».

Καμμένε, πρόσεχε κι εσύ, γιατί δυο χρόνια δα, τα λεγες χύμα και τσουβαλάτα. Φώναζες δυνατά και παραδέχομαι το πείσμα και τη μάνητα σου. Την ίδια μάνητα (οργή) είχα και γω και γι αυτό είσαι επαέ πέρα. Αλλά επειδή με κείνους που λες «δωσίλογους», ήσουνα ταίρι χτες-όπως κι εγώ δηλαδή- από παε και πέρα θα σε δοκιμάσω και σένα. Βγάλε μιαολιά (λίγο) θυμό και βάλε μιαολιά νου και μπορεί και του λόγου σου να βοηθήσεις να «ξεμπερδέψομε την κλωστή..»

Εσένα δα Αλέκα, ίντα να σου πω; Έχει κολλήσει η βελόνα σου στη «λαϊκή εξουσία» και τσι θεωρίες, μα εγώ επαέ  σ ήθελα, στα δύσκολα. Άμα σ ακούω, λέω από μέσα μου: «μωρέ ετουτηνέ, καλά τα λέει», μα ίσαμε κεια (εκεί). Τα ίδια και τα ίδια.εσείς δε θέτε μωρέ, παρά να βαστάτε τσι μουζίκες και τσι ντουντούκες να τραγουδείτε Φαραντούρη. Γιάντα δε πάς με τσι «συντόφους» σου που λες να κυβερνήσεις; Δε σε νοιάζει που οι καρέκλες που παίρνετε κάθε φορά είναι ίδιες στον αριθμό;

Εδά θα γνωριστούμε και με σας, με τσι ξυρισμένους καφάδες(σβέρκους)-χρυσαυγίτες. Σηκωθείτε, μωρέ ορθοί, διάλε τς απολειμάροι σας. Άμα μπαίνω επαέ μέσα, εγώ ο Μανούσος, ο κυρίαρχος λαός θα στέκεστε «σούζες». Κι άμα μπαίνει ετούτος ο γεροντής που κάθεται στ αριστερά σας, ο ΜΑΝΟΛΗΣ, ο ΓΛΕΖΟΣ, θα χτυπάτε προσοχές. Αυτός μωρέ, ήτανε παλληκάρι. Δε τα βαλε με πεινασμένους Πακιστανούς και ξιπόλητους μαυρούκους. Ανέβηκε μωρέ, στο ΝΑΟ  του ΚΟΣΜΟΥ-την ΑΚΡΟΠΟΛΗ- και ξεφτίλισε τα σύμβολα που ξεδιάντροπα φορείτε και σεις σήμερα. Αυτός μωρέ, ήταν και είναι ΑΝΤΡΑΣ!!! Κατέχετέ το, πως με ξυρισμένες κεφαλές και φαρδιές πλάτες, εγώ δε φοβούμαι. Να προσέχετε από δα και πέρα και να στέκεστε «προσοχή» στο πέρασμά μου.

Κι εσύ Κουβέλη, καλός μου φαινόσουν πάντα, μα πας κι έρχεσαι από τη μια μπάντα (μεριά) στην άλλη και δεν κατέχω, πού να σε βρω και να σου παντήξω (σε συναντήσω). Κάτσε σ έναν τόπο για να σε υπολογίζω και πιο πολύ.

Θαρρώ πως συστηθήκαμε, εδά που ναι ακόμη νωρίς να μην έχουμε παρεξηγήσεις την επαύριο. Θα προσέχετε πολύ, γιατί εγώ σας έπεψα (έστειλα)επαέ, εγώ θα σας σε στείλω κι όξω. Και μην ξεχνάτε, η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΡΑΦΕΙ..

* ο Μιχάλης Τζανάκης είναι φιλόλογος