Όρθιος ρε….

Λίγο Ζορμπά να πάρω τα πάνω μου μωρέ!

Γράφει: o Τάσος Φούντογλου

Ετσι δεν ξεκινάμε κάθε φορά αδελφέ; Έτσι δεν κάνουμε πάντα την αρχή μας; Με δυο γνώριμες νότες, ένα μοναχικό σπάσιμο της μέσης καταμεσίς του δρόμου και τα βλέμματα των περίεργων να μας παρατηρούν. Από πάνω μέχρι κάτω. Μα τι κάνει πάλι αυτός ο παλαβιάρης ο Έλληνας; Τι θέλει πάλι να μας πεί; Δεν βαρέθηκε με Ζορμπάδες και συρτάκια να διεκδικεί κάθε φορά την κατάπληξη του πλήθους; Ελεος πια. Πόσες φορές ακόμα θα χορέψουμε στα βήματα του Καζαντζάκη για να μπορεί αυτός ο ανυπότακτος Ρωμιός να αποσπά με μέτριες ερμηνείες το παρατεταμένο χειροκρότημα των θεατών; Eμείς κοπιάζουμε με γρήγορα αυτοκίνητα , αθόρυβα nofrostψυγεία και fullhightdefinitionτηλεοράσεις,νόμπελ φυσικήςκαι κινηματογραφικά υπερθεάματα, πρωτοποριακές ιατρικές ανακαλύψεις και επικά διαστημικά ταξίδια να κερδίσουμε το σεβασμό των άλλων και αυτός ο μπαγαπόντης, ο βαλκάνιος τα καταφέρνει με μια απλή αναφορά στο πάτριο του εδάφους του. Έλληνας φωνάζει και οι συνειρμοί ανοίγουν πόρτες! Για πόσο, όμως, ακόμα;

Σίγουρα όχι για πολύ. Σε έναν κόσμο που μεταβάλλεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς και κατακτά συνεχώς πεδία του επιστητού, τα οποία πρίν από λίγα χρόνια φάνταζαν απροσπέλαστα στην ανθρώπινη διάνοια, οι αναμνήσεις δοξασμένων προγόνων σιγα σιγα ξεθωριάζουν και παύουν να συγκινούν. Ο «κληρονομικώ δικαιώματι» σεβασμός, που απαιτούμε κάθε φορά από τους ξένους για τα επιτεύγματα των μακρινών μας προγόνων, αγγίζοντας ορισμένες φορές η απαίτησή αυτή ή και ξεπερνώντας ακόμα τα όρια του φολκλορ και του γραφικού, δεν μπορεί εσαεί να μας ξελασπώνει για την προχειρότητα και την τσαπατσουλιά που επιδεικνύουμε σε όλους τους τομείς. Όσο σίγουρο είναι πως οι πρόγονοί μας έδωσαν τα φώτα της δημοκρατίας σε ολόκληρο τον κόσμο άλλο τόσο σίγουρο είναι πως εμείς οι σπιθαμιαίοι επίγονοι τους επιμένουμε να της αλλάζουμε τα φώτα και ναδιακωμωδούμε τους θεσμούς και τις αρχές της. Μπορεί οι αρχαίοι να επιλέξανε συνειδητά να φυλάττουν Θερμοπύλες εμείς όμως εδώ και πολλά χρόνια επιλέξαμε εξίσου συνειδητά να υπηρετούμε Μαλακάσες. Και γι΄ αυτό δεν ευθύνεται κάνενας βάρβαρος και καμία τρόικα.

Το χρέος τους λοιπόν αυτοί το έκαναν. Ηρθε η ώρα να πράξουμε και εμείς το δικό μας και να στήσουμε πάλι την Ελλάδα του Ζορμπά περήφανη στα πόδια της. Για να γίνει όμως αυτό χρειάζονται χέρια γερά. Και εξορισμού αυτά βρίσκονται στους ώμους τους δικούς μας. Της νέας γενιάς. Της προδομένης γενιάς. Της γενιάς που πρέπει επιτέλους να βγεί μπροστά και να διεκδικήσει την πολιτική και τη δημοκρατία από την κατοχή των πολιτικών χούφταλων και των απολίτικων γόνων τους. Αυτήν την κατοχή καλούμαστε να αποτινάξουμε απο πάνω μας και αυτούς τους γηραλαίους γκαουλάιτερ να αποδώσουμε στη χλεύη της αυριανής ιστορίας. Τους τρόπους θα τους βρούν οι παρέες και οι τσακωμοί τους.

ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ

Επιλογή : Θοδωρής Γ

Οι εκλογές δεν μπορεί να είναι πιο ευχάριστες από το σεξ

Γράφει ο Μάκης Δεληπέτρος

Οι εκλογές δεν μπορεί να είναι πιο ευχάριστες π.χ. από το σεξ ή μπορούν να είναι λίγο πιο ευχάριστες από μια μακαρονάδα aglοlio, oliopeperoncino με καλή παρέα.

Γιατί δεν απευθύνονται παρά μόνο σε μία στιγμή του όντως πανάρχαιου ερωτήματος «ποιοι είμαστε ρε παιδιά»;

Είναι το ExitPoll μιας στιγμής. Έστω μιας πολύ σύντομης περιόδου. Είναι νευρωσική «αμυντική» απάντηση και όχι ευχάριστη επιλογή.Όπου μαζεύονται όχι παρέες, συντροφιές, κοινότητες, ομάδες, έστω συντεχνίες, συνδικάτα αλλά η κάθε συνοικιακή τρελλόγκα που πιστεύει ότι θα τα βρει με τον εκπρόσωπο του τάδε βιομήχανου, όπως στις Ελληνικές ταινίες και θα… συναποφασίσουν!

Η συνοικιακή τρελλόγκα και ο …βιομήχανος!

Θυμάστε την φοβερή ταινία σε σκηνοθεσία Αλέκου αλεξανδράκη «Συνοικία το Όνειρο»;

Η νεαρή βιζιτοπούλα από τον Ασύρματο (γειτονιά ήταν αυτή, όχι mobile) πίστευε ότι την έχει ερωτευθεί το πλουσιόπαιδο που την έπαιξε τελικά στα χαρτιά με τα άλλα κωλόπαιδα.

Έτσι είναι και οι εκλογές στην ουσία τους.

Μας παίζουν, κυριολεκτικά σε χαρτιά κάτι κωλόπαιδα-εξαιρέσεις θα υπάρξουν για αυτό και πηγαίνουμε και ψηφίζουμε, όπως παίρνουμε λαχεία με την ελπίδα να μας κάτσει μετά από δεν ξέρω πόσα Τζακ ποτ.

Βέβαια κάπως πρέπει να γίνει. Και εγώ αν και Πλατωνιστής (με ποιο κόμμα κατεβαίνει αυτός;) πηγαίνω σαν καλό παιδί και ψηφίζω και μετά πάω στο Πόρτο Λεόνε και πίνω καφέ και τρώμε τοστούρες και περνάμε όμορφα, γιατί μέχρι εκεί είναι.

Εκτός και αν είσαι μέρος της «μηχανής»- τότε αλλάζει.

Πάντως σεμνά- σεμνά, αν δεν γίνει καμία στραβή και όταν μιλάμε για στραβή μιλάμε για πολύ στραβή πριν, μετά ή κάμποσο μετά τις εκλογές θα σας πω ότι ο άνεργος δεν μπορεί να ποντάρει στο ίδιο άλογο με τον «νταβατζή» και να περιμένει κέρδη-ούτε στον ιππόδρομο δεν γίνονται αυτά. Άλλα κέρδη μπορεί να έχει κάποιος που παίζει με δανεικά και άλλα αυτός που στήνει την «κούρσα».

EU’s Wild Hogs — Merkel Papandreou

Ο θάνατος του δόγματος της λιτότητας

TO BHMA – NEW YORK TIMES

Paul Krugman   

Την τελευταία διετία οι περισσότεροι ιθύνοντες στην Ευρώπη και πολλοί πολιτικοί και ειδήμονες στην Αμερική είναι δεσμώτες ενός καταστροφικού οικονομικού δόγματος. Σύμφωνα με το δόγμα αυτό, οι κυβερνήσεις οφείλουν να αντιμετωπίζουν μια οικονομία σε βαθιά ύφεση όχι όπως προστάζουν τα διδακτικά εγχειρίδια, δηλαδή, ξοδεύοντας περισσότερα για να αντισταθμίσουν την πτώση της ιδιωτικής ζήτησης, αλλά με δημοσιονομική λιτότητα, περικόπτοντας τις δαπάνες σε μια προσπάθεια να ισοσκελίσουν τους προϋπολογισμούς τους.

Οι επικριτές προειδοποίησαν εξ αρχής ότι η λιτότητα απέναντι στην ύφεση το μόνο που θα έκανε ήταν να επιδεινώσει την ύφεση. Οι υπέρμαχοι της λιτότητας όμως επέμεναν ότι θα συνέβαινε το αντίθετο. Γιατί; Η εμπιστοσύνη!
«Πολιτικές που εμπνέουν εμπιστοσύνη θα ενισχύσουν και δεν θα εμποδίσουν την οικονομική ανάκαμψη», δήλωσε ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν-Κλοντ Τρισέ _ άποψη με την οποία συμφώνησαν οι Ρεπουμπλικανοί στο αμερικανικό Κογκρέσο. Ή, όπως το είχα θέσει τότε, η νεράιδα της εμπιστοσύνης θα ερχόταν για να ανταμείψει τους πολιτικούς για την δημοσιονομική τους αρετή.

Τα καλά νέα είναι ότι πολλοί άνθρωποι με μεγάλη επιρροή παραδέχονται επιτέλους ότι η νεράιδα της εμπιστοσύνης είναι μύθος. Τα κακά νέα είναι ότι παρά αυτή την παραδοχή, δεν υπάρχει προοπτική για αλλαγή πορείας  σε βραχυχρόνιο επίπεδο, είτε στην Ευρώπη είτε στην Αμερική όπου ποτέ δεν υιοθετήσαμε πλήρως αυτό το δόγμα αλλά παρόλα αυτά υποστήκαμε λιτότητα με την μορφή τεράστιων περικοπών στις δαπάνες και στις θέσεις εργασίας σε ομοσπονδιακό και τοπικό επίπεδο.

Για το δόγμα, λοιπόν: σε ολόκληρη την Ευρώπη, από την Ισπανία ως τη Λετονία, οι πολιτικές λιτότητες παράγουν κάμψη σε επίπεδα ύφεσης και ανεργία σε επίπεδα ύφεσης. Η νεράιδα της εμπιστοσύνης είναι άφαντη, ακόμη και στη Βρετανία της οποίας η στροφή προς τη λιτότητα επαινέθηκε από τις πολιτικές ελίτ και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού.

Η ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΑ. Αυτη είναι και η δική μας ιδεολογία.

Αξιωματικός Ε.Α.
Υποψήφιος βουλευτής
με τον ΣΕΕ

Αγαπητοί Δωδεκανίσιοι και Δωδεκανήσιες

Επειδή δεν θα δείτε πουθενά να << φιλοξενείται>> ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ, ούτε στους τηλεοπτικούς σταθμούς ούτε στις εφημερίδες,επειδή ούτε εμένα θα με δείτε να γυρίζω στούς δρόμους και να μοιράζω ψεύτικα χαμόγελα και ανούσιες χειραψίες, θα ήθελα να επικοινωνήσω μαζί σας μεσω Διαδικτύου.

Δεν ξυπνήσαμε ένα πρωί και αποφασίσαμε να γίνουμε πολιτικοί. Εμείς με την στρατιωτική παιδεία που εστερνιστήκαμε, δεν μπορούμε να λέμε ψέματα.

Δεν θέλουμε να κυβερνήσουμε την χώρα .Οδηγός μας και στόχος μας είναι αυτό που πέτυχε ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ του 1909.

Να αναδείξουμε ηγέτες σαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο.

Να αναζητήσουμε νέους ανθρώπους, με <<πιστοποιητικά>> ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑΣ, ΕΡΓΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ και ΓΝΩΣΗΣ που θα είναι <<προιόντα>> κοινωνικής και επαγγελματικής καταξίωσης και όχι <<προιόντα>> του κομματικού σωλήνα και των ακριβοπληρωμένων Μ.Μ.Ε.

Να γνωρίζετε, οτι τα μεγαλύτερα ψέματα λέγονται μετά το ψάρεμα, μετά το κυνήγι και ΠΡΙΝ τις εκλογές.

ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ !!!! 

Δεκαετίες τώρα μας δημιουργούν προσδοκίες και μοιράζουν ψεύτικες ελπίδες. Και τελικά τι ελπίδα έχουν τα παιδιά μας που τους κλέψανε τα όνειρα ;

Που θα βρούνε δουλειά ; Πως θα δημιουργήσουν οικογένεια ; Πως θα μείνει ζωντανή η Πατρίδα μας ;

Ας βάλουμε λοιπόν το συμφέρον του Εθνους πάνω απο το προσωπικό μας συμφέρον. Αυτη είναι και η δική μας ιδεολογία. Η ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΑ.

Ας στηρίξουμε με την ψήφο μας τον ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ. Ας δώσουμε την ευκαιρία στούς δικούς μας αγνούς ανθρώπους να μπούν στην βουλή.

ΚΑΙ ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ !!! Φτάνοντας στην κάλπη, ας έχουμε κατά νού την γνωστή λαική προειδοποίηση οτι <<ΟΥΔΕΝ ΛΑΘΟΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ>> καθώς και την ρήση των προγόνων μας <<ΤΟ ΔΙΣ ΕΞΑΜΑΡΤΕΙΝ ΟΥΚ ΑΝΔΡΟΣ ΣΟΦΟΥ >> 

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ

ΑΠΟΣΤΡΑΤΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΥ ΞΗΡΑΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΝΟΜΟΥ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ

Για όσους ενδεχομένως δεν γνωρίζουν τις θέσεις και τις προτασεις του ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ,το site μας είναι syndesmosee.gr

Πατριώτες…πολιτικοί; «Οι καιροί ου μενετοί»!

Του Θανάση Νικολαΐδη  

ΕΓΙΝΑΝ οι εκλογές, πήρε το κάθε (λεγόμενο κόμμα) τα ποσοστά του, ο κάθε υποψήφιος τους σταυρούς του. Κατά τις προεκλογικές του τσιρίδες έκαστος, κατά την «ιδεολογία» του έκαστο (κόμμα). Ωστόσο, παρά τις προβλέψεις των «παρασκευαστών» του εκλογικού νόμου μην αλλάξει χέρια η εξουσία, πες ότι έχουμε τους «μεγάλους» στη γωνιά να…κλαίνε, και η μοίρα να επιβάλλει συνεργασία(!;).

Η ΕΝΤΟΛΗ θα περάσει από χέρια αρχηγών θυμίζοντας προχουντική περίοδο του ’65. Η αγωνιώδης αναζήτηση ψήφου εμπιστοσύνης θα κλείσει με άρνηση των πάντων κατά πάντων, η ακυβερνησία θα νανουρίζει την απραξία του Κράτους και το δημόσιο ταμείο θα περιμένει άδειο περιμένοντας τα…δανεικά.

ΚΑΙ πώς να συνεργαστείς με κόμμα, αρχηγό και οπαδούς που έβριζες προεκλογικά; Και, βέβαια έπεφτε (το βρίσιμο), αφού είχαν προηγηθεί, στα μουλωχτά, του κόσμου οι απόπειρες για συνεργασίες πριν απ’ τις εκλογές, μη τους φάει έναν-έναν το σκοτάδι. Στήθηκαν γέφυρες που αποσύρθηκαν πριν τα κόμματα γίνουν…ρεζίλι κι όταν ο κύβος ερρίφθη, τα κόμματα με την «ιδεολογία» τους, καθένας στο δρόμο με τις τσιρίδες του.

ΔΕΝ συνεργάστηκαν χθες, δεν θα συνεργαστούν αύριο. Δεν τους συγκίνησε η Ελλάδα που αγωνιούσε, δεν θα τους ενώσει η Ελλάδα μπροστά στον γκρεμό. Κι αν οι «κουτόφραγκοι» συνεργάζονται παραμερίζοντας τα πολιτικά τους πάθη, τα δικά μας τσακάλια επιμένουν κομματικά, ελληνικά και καθόλου…πατριωτικά, μιλώντας για σταυρούς και ποσοστά. Θα την αφήσουν ξεκρέμαστη μην ακυρωθούν τα ποσοστά που κατάφεραν με «αγώνα», μη πειραχτεί το πορτραίτο υποψηφίων, φιλοτεχνημένο προσεκτικά με χίλια χρώματα και αρώματα μη τους πάρουν χαμπάρι.